بزرگترین وب تفریحی ایرانی

مخاتبان ما از ۱۰ سال تا ۱۱۰ سال

بزرگترین وب تفریحی ایرانی

مخاتبان ما از ۱۰ سال تا ۱۱۰ سال

محمد علیزاده: جشن سالانه معتبرترین جشن موسیقی ایران است

هفته گذشته چهارمین جشن سالانه «موسیقی ما» در تالار وحدت تهران با حضور جمع کثیری از اساتید و چهره‌ها و فعالان عرصه موسیقی کشور برگزار شد. مراسمی که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و فضای مجازی داشت و در آن برگزیدگان موسیقی کشور در سال 95 هم معرفی شدند. «محمد علیزاده» یکی از هنرمندانی بود که 25 آذر با تندیس طلایی «موسیقی ما» به خانه رفت. او بابت قطعه «عشقم این روزا» تندیس طلایی بهترین قطعه داخل آلبوم پاپ را در شاخه مردمی کسب کرد. قطعه‌ای که زمستان سال گذشته منتشر و در سطح گسترده‌ای میان مخاطبان شنیده شد. یک هفته پس از چهارمین جشن سالانه «موسیقی ما» به سراغ محمد علیزاده رفتیم و دقایقی را با این خواننده پرطرفدار درباره اینکه از سوی مردم برگزیده شده گپ زدیم که در ادامه می‌خوانید: *قطعه «عشقم این روزا» از همان روزهای اول انتشار بوی هیت‌شدن و موفقیت می‌داد! این اثر را از همان ابتدا با هدف یک کار هیت و برای اول شدن در رقابت تهیه کردی؟ از ابتدای مسیر کارهایم همیشه دوست داشتم کارهایی که می‌سازم به خلوت‌ آدم‌ها راه پیدا کند. چون احساس می‌کنم خلوت آدم‌ها برایشان مقدس است و شاید هر آهنگی را گوش نکنند. علاوه بر این هدفم انجام کار خوب و وصل کردن آدم‌ها به همدیگر بود. تا آنجایی که توان داشتم این روند را پیش گرفتم و در ادامه هم اینطور خواهد بود. در هنگام تولید قطعه «عشقم این روزا» به هیچ چیز فکر نمی‌کردم و فقط می‌خواستم حال شنوندگان را خوب کنم. چون زمانی که حال آنها خوب باشد، حال من هم خوب است. به همین دلیل فکر می‌کنم در این مسیر در کارهایی که ساختم به آنچه که می‌ساختم رسیدم و اغلب کارهایم به خلوتشان راه پیدا کرد. «عشقم این روزا» هم یکی از همین کارها بود.

 
 

 یک سال قبل از انتشار عشقم این روزا ملودی آن را ساخته بودم و به دنبال یک فرصت مناسب برای انتشارش بودم. نهایتاً دهم آذر 1395 منتشر شد. *با توجه به اشاره‌ای که به مردم داشتی فکر می‌کنم این تندیس که در بخش مردمی چهارمین جشن سالانه «موسیقی ما» کسب کردی برایت جذاب‌تر باشد! درست است؟ مزه این تندیس طلایی مردمی با تندیس کارشناسی برایم فرق دارد. من همیشه دوست دارم مردم کارم را دوست داشته باشند چون من خودم از همین مردم و همین کوچه و خیابان هستم. سال گذشته هم قطعه «برادر» به عنوان قطعه سال انتخاب شد و الان هم «عشقم این روزا» که از سوی مردم انتخاب شده خوشحال هستم و لذت صدچندانی برایم دارد. من عاشق مردم هستم و از اینکه آثارم را انتخاب می‌کنند عشق می‌کنم. *کمی هم از رقابتی که در چهارمین جشن سالانه «موسیقی ما» داشتی برایم بگو و دوست دارم درباره روند برگزاری نظرسنجی و این جشن نظرت را بدانم. به نظر من جشن سالانه «موسیقی ما» معتبرترین جشنواره موسیقی ایران است. چون جشنواره فجر ما جشنواره نیست و یک رویداد نمایشی است که بخش رقابتی ندارد. مثلاً من در طول سال کنسرت‌هایم را برگزار می‌کنم و دو سانس هم هر سال در قالب این جشنواره اجرا می‌کنم. بخش رقابتی جشن سالانه «موسیقی ما» خیلی خوب و اتفاق قشنگی است. قطعاً نمی‌توانید بگویید که همه چیز در این جشنواره صد بوده یا همه چیز بد بوده چون موسیقی و جشنواره‌های موسیقی در کشور ما هنوز نوپا است. همین که دوستانی هستند و این جشن را برگزار می‌کنند باید از آنها قدردانی کرد و دستشان را با عشق فشرد و امیدوارم همیشه در زندگی خودشان موفق باشند. امیدوارم اگر کاستی‌هایی وجود دارد در سال‌های آینده برطرف شود ولی در کل این اتفاق، خوشایند است. برگزیدگان مردمی با نظر مردم معرفی شدند و برگزیدگان کارشناسی هم نظرات خود را عنوان کردند و از هر دو طیف هم باید تشکر کرد. *درباره روز برگزاری جشن سالانه «موسیقی ما» هم دوست دارم نظرت را بدانم و از شنیدن انتقادات هم خوشحال می‌شویم. احساس کردم که این جشن باید با هیجان بیشتری شروع می‌شد و فکر می‌کنم هیجان آن در شروع برنامه و ادامه کم بود. همچنین حس می‌کردم دوستان من و برگزیدگان بخش‌های دیگر به شکل آنچنانی معرفی نمی‌شوند و خیلی به صورت عادی معرفی می‌شدند. اما همه دوستان من نبض موسیقی را در دست داشتند. در یک سری انتخاب‌های کارشناسی هم نظر من متفاوت بود و بحث داشتم که البته عجیب هم نیست چون در این زمینه همیشه در ایران اتفاقات عجیب رخ می‌دهد! این را هم بگویم که سلیقه من در این نظری که عنوان می‌کنم دخیل است و فکر می‌کنم جا داشت که هنرمندان قوی‌تری هم در جشن و در میان برگزیدگان حضور داشته باشند. باز هم می‌گویم این نظر شخصی و سلیقه‌ای من است. *در بخش خودت و بخش‌های دیگر فکر می‌کنی، هنرمندی بود که شایستگی انتخاب شدن داشت اما آن شب دست خالی به خانه رفت؟ یک سری از کارها که انتخاب شدند را واقعاً نشنیده بودم. به نظرم همایون شجریان، احسان خواجه‌امیری، فرزاد فرزین، علی زندوکیلی ومحسن چاوشی حقشان بود که تندیس طلایی را کسب کنند و سایر برگزیده‌ها هم بهترین‌های موسیقی ایران بودند. به همه این عزیزان تبریک می‌گویم و افتخار می‌کنم دوستان خوبی مثل آنها دارم و امیدوارم همه ما هر روز بهتر و بهتر باشیم. *فکر می‌کنی سال آینده هم برنده این جشن باشی؟ و اگر جوابت مثبت است فکر می‌کنی با چه اثر یا آثاری بتوانی چهره برگزیده پنجمین جشن سالانه «موسیقی ما» باشی؟ امیدوارم دوباره از دست مردم تندیس «موسیقی ما» را کسب کنم. چند کار دارم که امیدوارم مورد پسندشان قرار بگیرد چون همه این کارها را با عشق ساختم. من سال‌ها است که جایزه خودم را از دست مردم گرفته‌ام و آنقدر در کوچه و خیابان و کنسرت‌ها من را شرمنده می‌کنند که برایم ارزشمند است. در حقیقت من هر روز از مردم جایزه می‌گیرم و دستشان را می‌بوسم و عاشقشان هستم. از آنها می‌خواهم من را دعا کنند تا بتوانم باز هم با عشق بخوانم و امیدوارم نگاه خدا همیشه در زندگی‌ام باشد. چون هر آنچه که دارم از نگاه خداوند است و اگر نگاهش را از من بردارد فکر می‌کنم آدم ارزشمندی نباشم.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد